Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση γίνεται σε ένα κλίμα πολιτικής και οικονομικής αστάθειας.
Πολιτικής, διότι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2015 επιτείνει την εκλογολογία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την λειτουργία μιας Κυβέρνησης και την αποτελεσματικότητα του έργου της.
Οικονομικής, διότι η πολιτική αβεβαιότητα πάντοτε επηρεάζει και ανασταλτικά τις οικονομικές αποφάσεις, διότι δημιουργούνται αβεβαιότητες που ανακόπτουν τις όποιες επενδυτικές πρωτοβουλίες έως ότου ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο. Η οικονομική αστάθεια, βεβαίως, ενισχύεται και από το γεγονός ότι η πολυδιαφημισμένη και εν πολλοίς πολυαναμενόμενη οριστική διευθέτηση του χρέους κυρίως από τους Ευρωπαίους εταίρους μας με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας «θα»…… αναμένεται αφού στο Βερολίνο αναμένουν την αποσαφήνιση των εσωτερικών μας πολιτικών εξελίξεων.
Δυστυχώς, την ίδια στιγμή, ορισμένοι χείριστοι χειρισμοί της Κυβέρνησης, επιτείνουν το αρνητικό κλίμα στους πολίτες, αποδεικνύοντας ότι έχει λησμονηθεί το προ τεσσάρων μηνών αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών. Συμπέρασμα: η γιγάντωση του κλίματος δυσαρέσκειας των πολιτών, - και αυτή τη φορά των συντηρητικών πολιτών-, οι οποίοι αδυνατούν να κατανοήσουν τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις με τις οποίες επιβάλλονται φόροι και ταυτόχρονα εξαγγέλλονται φοροελαφρύνσεις που όμως δεν έρχονται. Τρανταχτό παράδειγμα τα όσα συνέβησαν με τον ΕΝΦΙΑ. Δεν θα επαναλάβω όσα ένα χρόνο πριν είχα υποστηρίξει με άλλους συναδέλφους για τις αστοχίες και αδικίες που ο φόρος αυτός επιβάλλει και δυστυχώς δικαιώθηκα. Ακόμα και ο πολιτικός χειρισμός επιεικώς χαρακτηρίζεται ερασιτεχνικός. Τι ζητήσαμε ; Να αρθεί η κύρια ανακολουθία ήτοι οι πλασματικές αντικειμενικές αξίες των ακινήτων – η εξόφθαλμη αυτή αδικία που προσδιορίστηκε το 2007 την εποχή που άρχιζε η κρίση, αλλά εδώ οι τότε κρατούντες απλόχερα ξόδευαν τότε τα δανεικά. Η κυβέρνηση μετά την κατακραυγή δεσμεύτηκε να το εξετάσει το 2016, δηλαδή τον συνταγματικά προβλεπόμενο χρόνο των εκλογών…. δηλαδή, ζήσε Μάη μου …….
Η αγανάκτηση δεν καταλάγιασε, καθώς οι πολίτες αδυνατούν να ερμηνεύσουν αλλά και να πληρώσουν τέσσερεις φορές φόρους για ακίνητο: 1) Φόρο αγοράς, 2) Φόρο Εισοδήματος από το Ακίνητο 3) Φόρο Κατοχής δηλαδή τον ΕΝΦΙΑ και 4) Συμπληρωματικό Φόρο εφόσον η συνολική αξία υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο όριο, πράγμα εύκολο με τις πλασματικές αντικειμενικές αξίες. Όχι μόνο οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις, αλλά και η μεσαία τάξη – δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία των συνεπών φορολογουμένων – αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν. Πριν ένα μήνα δεν ψήφισα το νομοσχέδιο για τον ΕΝΦΙΑ όπως και πολλοί συνάδελφοι και αυτό θα πράξω στο μέλλον σε νομοσχέδιο που δεν θα περιλαμβάνει μείωση των αντικειμενικών αξιών ακινήτων στα πραγματικά τους επίπεδα.
Την ίδια στιγμή – και παρά το πολυδιαφημισμένο πρωτογενές πλεόνασμα που το 2014 έφτασε τα 3,4 δισεκ. ευρώ ενώ το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού, που κατατέθηκε προχθές, το εκτιμά στα 5,4 δισεκ. ευρώ για το 2015 – επεκτείνεται για ακόμη δύο χρόνια η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης, ενώ η εξομοίωση των ειδικών φόρων πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης – παρά τη μείωση κατά 30% - ενώ ακόμα και υπουργοί έχουν χαρακτηρίσει ως «οικονομικά αναποτελεσματικό και κοινωνικά άδικο» παραμένει. Και την ίδια στιγμή δεν πατάσσεται το λαθρεμπόριο. Η εξαγγελθείσα πολιτική του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που θα άρχισε, έστω και πιλοτικά το 2014, με δαπάνη καταρχήν 30 εκατ. ευρώ, δεν έγινε. Είχαμε μία εκτροχιασμένη οικονομία και με την υπερφορολόγηση κάναμε – επιτύχαμε μία υπερδιόρθωση.
Παρά τη ρητορική περί εξόδου από την κρίση, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: μειώθηκαν οι τιμές των βασικών προϊόντων στο ράφι ως αποτέλεσμα των πολυδιαφημιζόμενων ρυθμίσεων; Όχι. Παραμένουν ακριβώς στα ίδια επίπεδα, ακριβές για τους καταναλωτές και φτηνές για τους Έλληνες παραγωγούς.
Εξαγγέλονται ευεργετήματα όπως μείωση κατά 30% του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης. Υπενθυμίζω ότι το 2008 το κόστος ήταν 0,68 λεπτά το λίτρο. Ω!! Τι ευεργέτημα! Τώρα το κόστος θα είναι 1,12 ευρώ περίπου όταν έχει μειωθεί κατά 40% το εισόδημα στα Νοικοκυριά, ήτοι η φορολόγηση αυξήθηκε κατά 70% στο πετρέλαιο θέρμανσης.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Το ΠΑΣΟΚ κατέβαλε τίμημα για την οικονομική κρίση δυσανάλογα των ευθυνών του. Παρ’ όλα αυτά. Η εκλογική συντριβή το 2012 δεν το οδήγησε στο πεζοδρόμιο μαζί με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Δεν έκανε δηλαδή αυτό που έκανε η ΝΔ το 2009-2011. Βεβαίως, στο κόμμα μου υπάρχουν ευθύνες, γιατί ακόμα δεν έχει εξηγήσει πώς η χώρα μετά το ανθηρό 2004 έφθασε στο 2009 και από τότε στα Μνημόνια. Αρνούμαστε στο όνομα της διατήρησης της κυβερνητικής συνοχής έστω σε ένα ολιγοσέλιδο κείμενο να καταγράψουμε πώς διπλασιάστηκε το χρέος και πενταπλασιάστηκε το έλλειμμα μέσα σε μια πενταετία. Σώσαμε την χώρα διακηρύττουμε, ναι, αλλά σώσαμε και τη Νέα Δημοκρατία και το χώρο της ανανεωτικής αριστεράς – δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ για να μη λησμονούμε ότι επί 40 χρόνια τα εκλογικά ποσοστά του ήταν 3-5%.
Εδώ και δύο χρόνια, δεν επιβεβαιώθηκε βεβαίως και η πρόβλεψη ότι με την ανάκαμψη της χώρας και την έξοδο από την κρίση θα ανέκαμπτε και το κόμμα μας.
Εδώ και τρεις περίπου μήνες βρισκόμαστε στον αστερισμό της προεδρολογίας και των εκλογών, τις οποίες η αντιπολίτευση επιδιώκει, ενώ από την άλλη η άδοξη κατάρρευση της ΔΗΜΑΡ θολώνει το πολιτικό τοπίο.
Ζητεί ψήφος εμπιστοσύνης η κυβέρνηση – γνωρίζοντας ότι θα την έχει, και το πράττει επιδιώκοντας να μπει φρένο αφενός στον διακηρυγμένο πολιτικό εκβιασμό της αντιπολίτευσης που ζητεί «εκλογές εδώ και τώρα», και αφετέρου στις εύλογες αντιδράσεις που συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές έχουν προκαλέσει τόσο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ όσο και στην Ν.Δ.
Το ζητούμενο λοιπόν παραμένει: ποια είναι η στρατηγική της κυβέρνησης και ποιο το σχέδιο ώστε το κλίμα πολιτικής και οικονομικής αστάθειας να αναστραφεί και αυτό να γίνει αντιληπτό στους πολίτες; Πώς η στρατηγική αυτή μεταφράζεται για ένα κόμμα στο οποίο ανήκω, το οποίο υποτίθεται φέρει το προοδευτικό πρόσημο στην κυβέρνηση.
Παραμένει επίσης ζητούμενο από την άλλη πλευρά:
• Ποια η στρατηγική της αντιπολίτευσης και κυρίως της αξιωματικής;
• Αυτοσκοπός είναι η κυβέρνηση; Μπορεί να εξηγήσει πως θα κυβερνήσει σ’ ένα τέτοιο κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό;
• Όλα δείχνουν ότι και αν ακόμα υπάρξει αυτοδυναμία καμιά κυβέρνηση στο εξής δεν θα μπορεί με οριακή πλειοψηφία για πολύ χρόνο να κυβερνήσει
Εν κατακλείδι έχουν ευθύνη να σταθούν πλειοψηφία και μειοψηφία, μετά από μια πενταετία δεινών, στο ύψος των περιστάσεων.
Ευχαριστώ | 
